De beste verhalende journalistiek van 2020

Wat gebeurde er net na de oerknal? Voor het antwoord op die vraag moet astronoom Marc Klein Wolt naar de achterkant van de maan. Eén probleempje: daar is nog niemand geweest. Als hij in zee gaat met opkomende ruimtemacht China, blijkt samenwerken niet zonder risico.

Rik Van Puymbroeck probeert mijmerend en traag de ziel van Vlaanderen te vatten aan het eind van een historisch jaar, 2020. Daarom maakt hij een wandeling van ruim 474 kilometer door heel Vlaanderen.

Judith de Leeuw wilde iets toevoegen aan het MeToo-debat met De hoofdpersoon. Door niet te vervallen in een verhaal van slachtoffer en dader, maar de complexiteit van machtsverhoudingen écht recht te doen.

Maartje Duin ontdekt dat haar voorouders in 1863 mede-eigenaar waren van een suikerplantage in Suriname. Duin zoekt contact met de nazaten van de tot slaafgemaakten: de familie Bouva. Samen met Peggy Bouva reconstrueert ze het verhaal van de plantage.

Twee maanden liep David Hielkema mee bij de ggz-instelling Wij Zijn Broer. Daar zitten jongeren die al maanden niet meer naar school gaan, zich opsluiten op hun kamer en daar drugs en alcohol gebruiken of dag en nacht gamen.

Sandra Beerends vertelt met Ze noemen me Baboe een universeel verhaal over liefde en loyaliteit. De film bestaat volledig uit uniek archiefmateriaal en vertelt het verhaal van Alima, die als kindermeisje werkte in de voormalige kolonie Nederlands Indië.

Elvire wil sterven en heeft euthanasie gevraagd. In drie dagen tijd vertelt ze haar levensverhaal aan reporters Ward Bogaert en Philip Heymans, en aan Ine Van Wymersch, procureur van Halle-Vilvoorde. Zij zullen het noteren, zodat Elvire eindelijk kan sterven.

Sarah Sylbing en Ester Gould volgen achtstegroepers vlak voor het eindadvies voor de middelbare school. Sommige kinderen worstelen met hun thuissituatie of prestatiedrang. Gelukkig zijn er de zeer betrokken leraren, de mentor en de wethouder. Maar is dat genoeg?

Nadat Rubens Grouwels is neergeschoten door een agent, stort zijn wereld in. Zou hem dit ook zijn overkomen als hij wit was geweest? Maud Effting en Willem Feenstra reconstrueren die gitzwarte avond en alles wat daaraan vooraf ging.

Laurence Fisher woont al 55 jaar op het Canadese eiland Lasqueti. Wanneer zijn vader op een dag uitvaart met zijn broertjes en zus aan boord en nooit meer terugkeert, erft Laurence een enorm stuk land in het noorden van het eiland. Maar hij heeft geen idee wat hij ermee aan moet.